سکوت سنگین کلاس

بالاخره یه روی قشنگ حرف می زنم نوشته دیوید سداریس، ترجمه پیمان خاکسار
نشر چشمه، چاپ چهارم زمستان ۱۳۹۳، ۲۳۳ صفحه، ۱۴۵۰۰ تومان

گفتم «خیله خب، شروع می کنیم» کیفم را باز کردم و همان لحظه متوجه شدم که اصلا به بعدش فکر نکرده ام. برگه های نارنجی تنها برنامه ریزی درسی ام بودند ولی هنوز داشتم کیف خالی را می گشتم و با تمام وجود به حماقتم فحش می دادم که چرا شاگردانم را به سوزن مسلح کرده ام. فکر می کردم دانشجوها مثل بچه ی آدم نظراتشان را درباره ی مسائل روز بیان خواهند کرد. خودم را تصور کرده بودم که لبه ی میز نشسته ام و از بالا به جنگلی از دست های افراشته نگاه می کنم. دانشجوها همه با هم فریاد می کشند و من روی چیزی می کوبم تا ساکت شان کنم. … اشتباه محاسباتی ام پیش رویم خمیازه می کشید. سکوت وحشتناکی بر اتاق سنگینی می کرد و وقتی دیدم کسی نظر نمی دهد، به شاگردانم گفتم دفترچه هایشان را دربیاورند و یک مقاله ی کوتاه با موضوع سرخوردگی عمیق بنویسند! / صفحه ۸۵