یکشنبه، ۲۷ فروردین ماه۹۱، درست در همان دقایقی که شهروندان تهرانی از بارش ناگهانی دانه‌های درشت تگرگ به وجد آمده بودند و گزارش‌های تصویری آن یکی پس از دیگر در فضای خبری منتشر می‌شد، چند متر پایین‌تر از سطح شهر سیلابی به راه افتاد. دیواره‌های تونل مترو را در هم کوبید و چهار قطار حاضر در خط۴ متروی تهران را غافل‌گیر کرد. چهار قطاری که در مجموع حدود ۵ هزار نفر مسافرداشتند. سیلاب خروشید و ظرف چند دقیقه تونل‌های مترو را پر کرد و قطارها را با خود زیر آب برد. در روز شاد و بارانی بهار ۹۱، چند هزار شهروند تهرانی در تونل‌های مترو غرق . . . . . نشدند!
یک مثل قدیمی می‌گوید «خبر بد زود پخش می‌شود». اینکه رازش چیست را من نمی‌دانم، اما به نظر می‌رسد در فضای رسانه‌ای نیز تا خبری «بد» نباشد توجه زیادی به خود جلب نمی‌کند. این روزها از ماجرای آب گرفتگی تونل‌های خط ۴ مترو تهران اخبار زیادی منتشر می‌شود اما به نظر می‌رسد آنقدر که توجهات جلب انتقاد از مسوولین این حادثه شده است، کسی به دفع یک فاجعه انسانی توجه ندارد.
حوادث طبیعی از جمله زلزله، سیل، توفان و جدیدا «سونامی» در همه جای جهان رخ می‌دهد. حتی پیشرفته‌ترین کشورهای جهان نظیر ژاپن و آمریکا هم در برابر برخی از این حوادث غافل‌گیر می‌شوند و اساسا علم مهندسی هیچ گاه ادعا نکرده که بدون کسب یک تجربه واقعی می‌تواند تمامی حوادث آینده را پیش‌بینی کند. در مقابل من گمان می‌کنم سرعت عمل و هماهنگی نیروهای متروی تهران در مواجهه با این روی‌داد طبیعی و تخطیه سریع چهار قطار شهری که در معرض غرق شدن قرار داشتند یک اتفاق بزرگ است. عملیاتی حتی به مراتب بزرگتر از فرود یک هواپیمای بدون چرخ. هم از این جهت که در این ماجرا جان تعداد بیشتری از شهروندان در خطر بوده و هم از این جهت که این بار با یک کار گروهی مواجه بودیم و نه صرفا یک نبوغ شخصی. شاید این روزها در کنار آسیب‌شناسی وضعیت تونل‌های مترو، یک جشن و سپاس‌گزاری هم به مسوولین متروی تهران بدهکار باشیم که اجازه ندادند صبح روز دوشنبه، روزنامه‌های کشور یکی از سیاه‌ترین گیشه‌های تاریخ مطبوعات را پیش چشم مخاطبین قرار دهند.
منبع: مجمع دیوانگان
0 Comments
نجمه قاسمی
وای خیلی وحشتناک بود منم اونجا بودم…..تنها کاری که کردیم فرار بود….
یه بار سر کارو پیچوندیم ها خواستیم زود بریم بلاهای اسمانی نازل شد…وگرنه اون ساعت روز تو مترو چیکار می کردم؟؟؟؟
شا یسته
آخه این چه شهریه دیگه ؟؟؟!!!
وقتی با امدن بارون نم نم بهم می ریزه خدا می دونه وقتی تگردد بباره دیگه چی می شه ….!!!!!!!!!!
زهرارضوانیان
خوبه که هیجان داشته …ما تو جامعه کمبود هیجان داریم !تازه بهانه ای همشد برای خودنمایی های قالیباف !به خدا
فاطی
سلام وقتی عکسارو تو روز از نو دیدم واقعا وحشت کردم فکر کنید فقط یه درصد مردم اونجا بودن یا مثلا تو مترو بودن یهو ………. اصلا تصورش عذاب آوره چی بود اصلا تا پله ها آب اومده بود بالا …. این محققان و مهندسان وناظران موقع درست کردن یه همچین جایی فکر نکردن آب بالا میاد …. به اینا باید گفت محقق ونخبه
مریم ممم
کشته میشدن بهتر بودا..
از جمعیت تهران هم کاسته می شود ترافیک هم دیگه نداشتین…
تابا
ای خدا یعنی میشه زمانی برسه که ما هم ادمیزادی زندگی کنیم!
این از اینترنت این از تورم این از بیکاری…
حالا بازم شکرت این فاجعه رو خودت بدادمون رسیدی…
من الان بصورت کاملا قاچاقی اومدم ممنوع و وصلم!
شما می دونید چرا یاهو مسنجر باز نمیشه؟
اسم مستعار
کامنت بذارم الان؟ :M
مهدی صالح پور
آره! 😀
فاطمه بیدی
سلام.من از همین تریبون از همه ی عزیزانی که نذاشتن بلایی سر همشهری هامون بیاد تشکر می کنم و دستشون می بوسم.
شهردارمون خوبه ها…
فرناز
حتی فک کردن به اینکه اینهمه آدم اونم همشهریم کشته بشن سخته!
دست اونایی که نذاشتن این اتفاق بد بیوفته درد نکه،ولی خدا کنه مسئولین هم یه تشکر ازشون بکنه نه مثل اون کاپیتان که هواپیمارو بدون چرخ نِشوند یه تقدیر خشک و خالیم ازش نکردن تا بیچاره خودش به صدا در اومد!
اميد(هنر هفتم)
حیف! کاش کشته میشدن !!
روح پلیدمون خبر بد میخواد…هزاران کشته/ دهها زخمی…صدها هزار آواره !
حالا باز خوبه هواپیمایی پاکستان جبران کرد !! :)))))))